Rozmowa z dzielnicową w Rzgowie asp. Anną Kłos
– Czy można mówić o specyfice Pani rejonu działania?
– Raczej nie, jest to typowy, raczej bardzo spokojny rejon, co oczywiście nie oznacza, że nie pojawiają się tu różnorodne problemy. Pracowałam wcześniej w większym mieście, gdzie było znacznie więcej problemów, którymi musiał się zajmować dzielnicowy. Rzgów jest spokojnym miastem, tu wszyscy się znają, nie ma anonimowości,w przeciwieństwie do dużych miast nie ma tu blokowisk.
– W Rzgowie znajduje się dużo hurtowni prowadzonych m.in. przez cudzoziemców, czy zatem na tle różnic narodowościowych dochodzi do konfliktów, którymi zajmuje się policja?
– Większość właścicieli hurtowni co prawda pracuje w Rzgowie czy okolicznych miejscowościach, ale mieszka zwykle np. w Łodzi czy Tuszynie. Na ogół prowadzą pracowity i spokojny tryb życia i nie ma z nimi większych problemów. Mamy w Rzgowie sporo m.in. Ukraińców, Białorusinów, Turków i Wietnamczyków. Czasami zgłaszają się do mnie, bym pomogła im załatwić jakieś sprawy w urzędach, bo mają problemy ze znajomością naszego języka czy specyfiki naszego kraju. Pomagam między innymi w sprawach wizowych czy szkolnych, bo dzieci wielu cudzoziemców uczęszczają do polskiej szkoły.
– Gmina Rzgów to istna Wieża Babel – różne narodowości, wyznania – czy współpracuje Pani np. Muzułmańskim Związkiem Wyznaniowym?
– Właściwie nie ma takiej potrzeby, choć wiem, gdzie muzułmanie mają swoją świątynię, gdzie się modlą.
– Proszę trochę powiedzieć o sobie, bo zapewne nie wszyscy mieszkańcy Pani rejonu znają bliżej swoją dzielnicową.
– Od 14 lat pracuję w policji i od początku jestem dzielnicową. W Rzgowie pracuję od 3 lat. Zabrzmi to z pewnością banalnie, ale lubię swoją pracę, bo polega ona na bezustannym kontaktowaniu się z ludźmi, rozwiązywaniu ich wielu problemów. Według mnie nie ma trudnym spraw, których nie można rozwiązać. Gdy kończę pracę, staram się nie myśleć o sprawach swojego rejonu, ale w domu czasami wracam do różnych tematów, wszak mąż też jest policjantem.
R.Poradowski
